Առաջին օգնություն երեխաներին. Անվտանգ դարձրեք Ձեր տունը և երեխայի շրջապատը
- Zohrap Amiryan
- 24 дек. 2016 г.
- 8 мин. чтения

Ի՞նչ արագությամբ է տեղաշարժվում ձեր երեխան և որքա՞ն տարածություն է կարողանում ինքնուրույն անցնել:
Ի՞նչ բարձրության կարող է ձգվել-հասնել:
Ո՞ր կենցաղային առարկաներն են հետաքրքրում նրան:
Ի՞նչն է, որ չէր կարողանում անել մեկ ամիս առաջ, իսկ ներկայումս անում է:
Ի՞նչ հնարավոր վտանգներ են սպասում նրան` ինքնուրույն տեղաշարժվելու հնարավորության և ինքնուրույնության աճին զուգընթաց:
Մտածելով երեխաների հետ պատահող դժբախտ պատահարների մասին` կարևոր է հաշվի առնել հետևյալը. - գործոններ, որոնք կապված են երեխայի վարքի հետ, - առարկաներ, որոնք պատահարների պատճառ են հանդիսանում, - միջավայր, որտեղ տեղի է ունենում պատահարը: Երեխայի հետ կապված դժբախտ պատահարների մեծամասնությունը կարելի է կանխել, եթե ծնողը իմանա դրանց առաջացման պատճառները և աշխատի դրանից խուսափել: Եթե դեռևս փոքրուց մեզ հաջողվի երեխայի անվտանգ վարքագիծ ձևավորել, ապա երեխան ինքը կխուսափի հնարավոր վտանգներից: Հաշվի առնելով, որ երեխան հիմնականում սովորում է տեսածը կրկնօրինակելով` ծնողը ինքը պետք է լինի նրա դաստիարակության և, մասնավորապես, անվտանգ վարքագծի ձևավորման լավագույն օրինակը: Երեխային պետք են դրական օրինակներ, և այդ օրինակը առաջին հերթին պիտի լինի ծնողը: Շատ կարևոր է նաև երեխայի տարիքը հաշվի առնելու հանգամանքը, օրինակ` 6-12 ամսական երեխաները ոչ միշտ են հասկանում "մի արա", "չի կարելի" բառերի իմաստը: Նույնիսկ եթե ծնողը քսան անգամ զգուշացնի երեխային, որ նա չմոտենա վառարանին կամ չվերցնի տաք թեյով լի բաժակը, երեխան կօգտագործի իր բոլոր հնարավորությունները` արգելված առարկային հասնելու համար: Այս տարիքում երեխայի մոտ դեռ բավարար զարգացած չէ վտանգի զգացողությունը, որպեսզի նա մտաբերի ծնողի զգուշացումները: Այն, ինչ արգելված է, միշտ ավելի գրավիչ է երեխայի համար: Նա շարունակ փորձարկում և վերափորձարկում է իրականությունը, որը այդ տարիքում երեխայի բնականոն զարգացման և սովորելու ուղին է: Ծնողները պետք է հաշվի առնեն նաև երեխայի խառնվածքը, չափազանց ակտիվ և հետաքրքրասեր երեխան ավելի շատ պատահարների է հանդիպում: Եթե երեխան կամակոր է, շուտ է հուսահատվում կամ չի կարողանում կենտրոնանալ, նրա նկատմամբ անհրաժեշտ է չափազանց ուշադիր լինել, քանի որ չի բացառվում, որ նա կփորձի խախտել անվտանգության կանոնները: Տանը անվտանգ միջավայր ստեղծելու քայլերը տարբերվում են` կախված երեխայի տարիքից: Շատ լուրջ վնասվածքներ կարող են կանխվել, եթե ծնողները և խնամողները ուշադիր հետևեն երեխաներին` մաքուր պահելով նրանց միջավայրը: Եթե ձեք երեխան մինչև 6 ամսական է Մինչև 6 ամսական երեխային ավելի շատ սպառնում են ծնողի անզգուշության և անուշադրության հետ կապված վտանգներ, այսինքն` այս տարիքի երեխան պետք է մշտապես լինի մեծահասակի հետ, մենակ չմնա, և պետք է ապահովվի նրա անվտանգությունը քնելու, ուտելու, խաղալու ժամանակ: Դա ավելի շատ վերաբերում է կահավորանքին, խաղալիքներին: Եթե ձեր երեխան 6-12 ամսական է 6-12 ամսական երեխային պետք է պահել մշտական ուշադրության կենտրոնում, քանի որ այս տարիքում գլխավոր դերը պատկանում է շարժողական ակտիվության զարգացմանը: Եթե դեռ երեկ 3-4 ամսական երեխան անշարժ պառկած էր մեջքի վրա և չէր կարող փորի վրա շուռ գալ, ապա այսօր, երբ նրան պառկեցնում են հագուստը փոխելու, նա ինքնուրույն շուռումուռ է գալիս: Եվ եթե ժամանակին ուշադրություն չդարձնենք նրա այդ ֆիզիկական զարգացմանը և անուշադրության մատնենք նրան, ապա վայրկյաններ անց նա կարող է հայտնվել գետնին: Կյանքի առաջին տարվա երկրորդ կեսին երեխան արդեն ի վիճակի է ձգվել դեպի տարբեր առարկաները, փորձում է դրանք տանել բերանը, շուռ է տալիս իր վրա, հետևաբար այդպիսով մեծանում է խցանման, այրվածքների վտանգը: Սուր առարկաները բերանը տանելով` երեխան կարող է վնասել շուրթերը, լեզուն, աչքերը: - Երեխայի վայր ընկնելու հավանականությունը նվազեցնելու համար օգտագործեք բարձր և նեղ եզրաճաղերով մանկական մահճակալ և մանեժ: - Խուսափեք երեխային քայլել սովորեցնելու համար քայլակ (ժողովրդական լեզվով` ճռիկ) օգտագործելուց: Այն իրականում չի սովորեցնում երեխային քայլել, բայց կարող է վտանգավոր լինել, երեխան կարող է ընկնել (հատկապես գորգի եզրի, դռան շեմքի վրայով անցնելիս), կարող է գլորվել աստիճաններից ու վնասել գլուխը: Եթե ձեր երեխան 18 ամսականից 4 տարեկան է 18 ամսականից չորս տարեկան երեխաները մահվան և լուրջ վնասվածքների բարձր հավանականություն ունեն: Այս վնասվածքների մեծ մասը պատահում է տանը, և գրեթե բոլորն էլ կարող են կանխվել:Տանը պատահող վնասվածքների հիմնական պատճառները - այրվածքներ կրակից, օջախներից, վառարաններից, տապակներից, տաք կերակուրներից, եռացող ջրի շիթերից, տաք յուղից, պարաֆինի լամպերից, արդուկներից և էլեկտրական սարքավորումներից, - կտրվածքներ` ջարդված ապակուց, դանակներից, մկրատներից կամ այլ կտրող գործիքներից, - անկումներ մահճակալներից, պատուհաններից, սեղաններից և աստիճաններից, - փոքր առարկաներ կուլ տալը` մետաղադրամներ, կոճակներ կամ կորիզներ, - թունավորում պարաֆինից (կերոսին), միջատասպան նյութերից, սպիտակեցնող և լուծող նյութերից, - էլեկտրական հարված կոտրված էլեկտրական սարքավորումներից, լարերից, էլեկտրական վարդակների մեջ դանակներ կամ այլ առարկաներ մտցնելուց: Յուրաքանչյուր իր, որը կարող է վտանգավոր լինել ակտիվ երեխաների համար, պետք է պահվի ապահով տեղում` նրանց հասանելիությունից դուրս: Անկախ նախկին սովորություններից` երեխայի ծնվելու հետ ծնողները պետք է գիտակցեն տանը որոշակի փոփոխություններ կատարելու անհրաժեշտությունը: Բոլոր այդ քայլերը կտրուկ կնվազեցնեն տանը պատահող դժբախտ պատահարների հավանականությունը: Վերափոխեք ձեր տունը, դարձրեք այն անվտանգ Դրա համար կատարեք հետևյալ գործողությունները: Հեռախոսի կողքին փակցրեք արտակարգ իրավիճակներում գործող ծառայությունների համարները և բացատրեք երեխաներին` ինչպես և երբ պետք է ահազանգել: Երեխաներին հեռու պահեք կրակից, օջախներից, լամպերից, լուցկիներից և էլեկտրական սարքավորումներից: Մանուկների մոտ լուրջ վնասվածքների ամենահաճախ հանդիպող դեպքերից են այրվածքները: Երեխաներին պետք է պաշտպանել օջախներին, եռացող ջրին, տաք կերակրին և տաք արդուկներին դիպչելուց: Այրվածքները սովորաբար հանգեցնում են լուրջ վնասվածքների, առաջացնում են մշտական սպիներ, իսկ երբեմն էլ կարող են մահվան պատճառ դառնալ: Սրանց մեծամասնությունը կանխելի է: Այրվածքները կանխելու համար - մանուկներին հեռու պահեք կրակից, լուցկիներից և ծխախոտից, - օջախները տեղադրեք հարթ, բարձր մակերևույթին` երեխաների հասանելիությունից հեռու: Եթե բաց կրակ է օգտագործվում, այն պետք է վառվի կավե բարձր մակերևույթի վրա, այլ ոչ թե հատակին, - նավթը, պարաֆինը, լամպերը, լուցկիները, մոմերը, վառիչները, տաք արդուկները պահեք մանուկների հասանելիությունից հեռու, - սալօջախի վրա դրված կաթսաների բռնակները շրջեք այնպես, որ երեխաները չկարողանան դրանց հասնել ու շուռ տալ իրենց վրա, լուցկիները դրեք անհասանելի տեղում, թույլ մի տվեք լուցկիներով խաղալ: Երեխաները կարող են լուրջ վնասվածքներ ստանալ, եթե մատները կամ այլ առարկաներ մտցնեն էլեկտրական վարդակների մեջ: Դրանք պետք է ծածկված լինեն` մատչելի չլինելու համար: Հատկապես վտանգավոր են բաց էլեկտրական լարերը: - Հոսանքի բոլոր լարերը պահեք երեխաներից հեռու, մի անցկացրեք հոսանքի լարերը սենյակի միջով կամ գորգի տակով, այլ ամրացրեք պատերի տակ: - էլեկտրական սարքերը օգտագործելուց անմիջապես հետո լարերը հավաքեք ու պահեք երեխաների համար անհասանելի տեղում: - էլեկտրական վարդակները փակեք հատուկ խցաններով: - Պայթյունավտանգ, դյուրավառ, քայքայիչ նյութերը և դեղերը պահեք երեխաներին անհասանելի հատուկ տեղերում` կրակից ու ջերմության այլ աղբյուրներից հեռու: Մանուկները սիրում են մագլցել: Աստիճանները, պատշգամբները, դարակները, պատուհանները և խաղահրապարակները պետք է պատրաստվեն անվտանգ` երեխաներին ընկնելուց պաշտպանելու համար: Անկումները կապտուկների, կոտրված ոսկորների և գլխի լուրջ վնասվածքների ամենատարածված պատճառներից են: Լուրջ անկումները կարող են կանխվել, եթե - երեխաներին սովորեցնեք չմագլցել վտանգավոր տեղեր, - տունը պահեք մաքուր և լավ լուսավորված, - երեխայի վայր ընկնելը կանխելու համար պատուհաններին ամրացնեք ցանցավանդակ, պատշգամբը պետք է ունենա բարձր բազրիք, - կողային բազրիքներ ամրացրեք սանդղավանդակին, սանդղաշարին և պատշգամբներին, - գորգի եզրերը ամրացնեք հատակին, որպեսզի երեխան քայլելիս, խաղալիս ոտքով չշրջի դրա եզրն ու վայր չընկնի, - երեխայի խաղալու, նրան կերակրելու համար օգտագործեք ցածր սեղաններ ու թիկնակով աթոռներ: - Պատուհանների գոգին մի` դրեք այնպիսի իրեր, որոնք կարող են շուռ գալ քամուց: - Մահճակալը տեղադրեք պատուհաններից հեռու, քանի որ երկրաշարժի, ուժեղ քամու և այլ պատճառներով կոտրված ապակիները, փլվող պատը կարող են ընկնել երեխայի վրա: Բացի դրանից՝ պատուհանին մոտ լինելու դեպքում, անկողնում կանգնելով, երեխան կարող է հեշտությամբ դուրս ընկնել: - Պահարանները, նկարները, լուսամփոփները մի կախեք մահճակալների վերևում: Դրանք կարող են ընկնել քնած մարդու վրա: - Տանը մինչև 2 տարեկան երեխա լինելու դեպքում կոտրվող ամանեղենը պահեք բարձր պահարաններում, որպեսզի նա չկարողանա դուրս քաշել ու կոտրել դրանք: - Սեղանի սփռոցը պետք է լինի կարճ` սեղանի չափով, հակառակ դեպքում երեխան ծայրերից կարող է քաշել ու վրայի ողջ պարունակությունը իր վրա շուռ տալ: Դանակները, մկրատները, սուր ծայրով առարկաները, ջարդված ապակին կարող են բերել լուրջ վնասվածքների: Այս առարկաները պետք է պահվեն երեխաների հասանելիության սահմաններից դուրս: Ջարդված ապակին կարող է պատճառ դառնալ լուրջ կտրվածքների, արյան կորստի և վարակված վերքերի: Ապակե շշերը պետք է հեռու պահվեն մանուկների հասանելիությունից, և տունն ու խաղահրապարակը պետք է զերծ լինեն ջարդված ապակուց: Մանուկներին պետք է սովորեցնել չդիպչել ջարդված ապակուն, իսկ մեծ երեխաներին` հեռացնել ջարդված ապակին անվտանգ կերպով: - Սուր առարկաները (դանակ, մկրատ, ասեղ, ածելի) պահեք երեխաներից հեռու: - Սուր մետաղական առարկաները, սարքավորումները և բացված պահածոների տուփերը կարող են առաջացնել վերքերի վարակում: Կոտրված ապակիներն անմիջապես թափեք լավ փակվող աղբարկղերի մեջ: Տան աղբը, ներառյալ ջարդված շշերը և հին պահածոյի տուփերը, անվտանգ կերպով հեռացրեք տանից: - Մեծ երեխաներին պետք է սովորեցնել դրանց հետ անվտանգ վարվելու եղանակները: - Այլ վնասվածքները կարող են կանխվել` երեխաներին քարեր կամ ուրիշ սուր առարկաներ նետելու, դանակների կամ մկրատների հետ խաղալու վտանգների մասին սովորեցնելով: Մանուկները սիրում են բերանը տանել տարբեր առարկաներ: Փոքր առարկաները պետք է պահվեն նրանց հասանելիության սահմաններից դուրս` կուլ տալուց կամ շնչուղիներն անցնելու հետևանքով շնչահեղձությունից խուսափելու համար: Հազալը, բարձրաձայն շնչառությունը կամ ձայն արձակելու անկարողությունը վկայում են շնչառության դժվարացման և հնարավոր շնչահեղձության մասին: Շնչահեղձությունը կյանքի համար սպառնալիք ներկայացնող իրավիճակ է: Զգուշացեք ամեն անգամ, երբ երեխան անսպասելիորեն սկսում է դժվար շնչել, և շնչահեղձություն կասկածեք, նույնիսկ եթե ոչ ոք չի տեսել, որ երեխան ինչ-որ բան է դրել բերանը: - Խաղահրապարակները և քնելու համար նախատեսված վայրերը պետք է զերծ պահվեն փոքր առարկաներից, ինչպիսիք են կոճակները, հաբերը, մետաղադրամները, սերմերը և կորիզները: - Փոքր երեխաներին չպետք է տալ ընկույզ, պինդ քաղցրավենիք, փոքր ոսկորներով կամ կորիզներով կերակուր: - Ուտելու ժամանակ միշտ պետք է հետևել մանուկներին և նրանց կերակուրը բաժանել մանր մասերի: - Երեխայի համար խաղալիք գնելիս ուշադրություն դարձրեք տարիքային սահմանափակումները նշող պիտակներին, խաղալիքը պետք է համապատասխանի երեխայի տարիքին, զարգացման մակարդակին և անվտանգության չափանիշներին: Խաղալիքի ներկը չպետք է մաքրվի, սուր հոտ չունենա: Մինչև 3 տարեկան երեխաներին մի տվեք մանր կամ մանր մասեր ունեցող խաղալիքներ: - Ստուգեք բոլոր խաղալիքները` արդյոք չկա՞ն փոքր մասեր, որոնք կարող են պոկվել և երեխայի շնչուղիների խցանման պատճառ դառնալ: - Ռետինե փուչիկները նույնպես կարող են խեղդվելու պատճառ դառնալ: Գերադասելի է երեխաներին տալ փչվող խաղալիքներ, իսկ եթե նրանք խաղում են փուչիկով, հետևեք, որ պայթելու դեպքում երեխան չխաղա փուչիկի կտորներով: - Երեխայի հագուստի վրայից հանեք այն բոլոր օղակները, կապերը, որոնք ձգվելիս կարող են խեղդել երեխային: - Հեռու պահեք պոլիէթիլենի տոպրակները, քանի որ խաղալիս երեխան կարող է դրանք գլխին քաշել ու շնչահեղձ լինել: Դեն նետելուց առաջ մի զլացեք հանգուցել պոլիէթիլենի տոպրակը: Թույները, դեղամիջոցներ, սպիտակեցնող նյութերը, թթուները և հեղուկ վառելիքը, ինչպիսին է պարաֆինը (կերոսին), երբեք չպետք է պահվեն խմելու ջրի շշերի մեջ: Բոլոր այս հեղուկները և թույները պետք է պահվեն պարզորոշ նշված տարաներում` երեխաների տեսողության և հասանելիության սահմաններից դուրս: Թունավորումը լուրջ վտանգ է ներկայացնում փոքր երեխաների համար: Սպիտակեցնող հեղուկների, միջատների և առնետների թույնը, պարաֆինը (կերոսին) և տնային լուծող նյութերը կարող են հանգեցնել վնասվածքների կամ երեխայի մահվան: Շատ թույներ պետք չէ անպայման կլանել, որպեսզի վտանգավոր լինեն: Դրանք կարող են սպանել, ուղեղի վնասվածք, կուրացում կամ այլ վնասվածք հասցնել, եթե դրանք. - թափանցել են շնչառական ուղիներ շնչառության միջոցով, - ընկել են երեխայի մաշկի վրա կամ աչքերի մեջ, - ընկել են երեխայի շորերի վրա: Եթե թույները լցված են հյութերի կամ գարեջրի շշերի, տարաների կամ բաժակների մեջ, երեխաները կարող են սխալմամբ խմել դրանք: Բոլոր դեղամիջոցները, քիմիական նյութերը և թույները պետք է պահվեն իրենց սկզբնական ւոուփերի մեջ` լավ փակված վիճակում: Լուծող և սպիտակեցնող, ինչպես նաև քիմիական նյութերն ու դեղամիջոցները երբեք չպետք է թողնվեն այնտեղ, ուր երեխաները կարող են հասնել դրանց: Դրանք պետք է լավ փակված և պիտակավորված լինեն, և պահվեն հատուկ պահարանի մեջ կամ բարձր դարակի վրա, որտեղ երեխաները չեն կարող տեսնել կամ հասնել դրանց: Չափահասների համար նախատեսված դեղամիջոցները կարող են մահացու լինել փոքր երեխաների համար: Երեխային պետք է տրվի միայն նրա համար նշանակված դեղամիջոցը, այլ ոչ թե այն, ինչը նախատեսված է մեծահասակի կամ այլ երեխայի համար: Հակամանրէների չափից շատ կամ սխալ օգտագործումը փոքր երեխաներին կարող է հասցնել խլության: Դեղամիջոցը պետք է օգտագործվի միայն ըստ բուժաշխատողի նշանակման: Ասպիրինը պատահական թունավորման տարածված պատճառ է: Այն պետք է պահվի երեխաների տեսանելիությունից և հասանելիությունից հեռու: Երեխաները կարող են ջրահեղձ լինել երկու րոպեից պակաս ժամանակում և շատ փոքր քանակությամբ ջրում: Նրանց երբեք չպետք է մենակ թողնել, երբ գտնվում են ջրի մեջ կամ ջրին մոտ: Ջրհորները և ջրամբարները պետք է ծածկված լինեն: Երեխաներին պետք է լողալ սովորեցնել փոքր հասակում, երբ քիչ է նրանց սուզվելու հավանականությունր: Երեխաներին պետք է սովորեցնել, որ երբեք չլողան արագ հոսանքներում և միայնակ: Հինգ տարեկանից ցածր երեխաները հատուկ ռիսկի են ենթարկվում փողոցներում: Հենց որ երեխաները սկսեն քայլել և դուրս գալ փողոց, նրանց միշտ պետք է ուղեկցել և սովորեցնել փողոցում անվտանգ պահվածքի կանոնները: Փոքր երեխաները չեն մտածում, երբ վազում են դեպի փողոց, խնամողները պետք Է հետևեն նրանց: Երեխաները չպետք Է խաղան փողոցին մոտիկ, մանավանդ եթե նրանք խաղում են գնդակով: Երեխաներին պետք Է սովորեցնել քայլել փողոցի այն կողմով, որն ուղղված Է դեպի երթևեկությունը: Երեխաներին սովորեցրեք, որ փողոցն անցնելու ժամանակ պետք Է. - կանգնել փողոցի մի կողմում, - նայել երկու ուղղությամբ, - մինչև անցնելը լսել մեքենաների կամ այլ փոխադրամիջոցների ձայները, - բռնել այլ անձի ձեռքը, - քայլել, ոչ թե վազել: Մեծ երեխաներին պետք Է խրախուսել, որպեսզի հետևեն փոքրերին և լավ օրինակ ցույց տան նրանց: Հեծանվային պատահարներն ավելի մեծ երեխաների մոտ վնասվածքների և մահվան հաճախակի պատճառ են դառնում: Ընտանիքները կարող են կանխել հեծանվային պատահարները, եթե երեխային սովորեցնեն երթևեկության կանոնները: Երեխաները հեծանիվ քշելու ժամանակ պետք Է կրեն սաղավարտներ կամ գլուխը պաշտպանող այլ միջոցներ: Երեխաները ենթակա են լուրջ վնասվածք ստանալու բարձր ռիսկի, եթե նրանք ճանապարհորդում են մեքենայի հետևի նստատեղին նստած կամ առանց ուշադրության թողնված են ֆուրգոնի հետևի բազմոցի վրա:
Նյութի էլեկտրոնային սկզբնաղբյուր` Doctors.am
Comentários